اختلال مانیا یک اختلال روانشناسی است که در آن ، شخص میزان بالایی از انرژی و سرخوشی را تجربه میکند .
تا حدی که به تدریج آرامش او صلب شده و ساعت خواب او کاهش پیدا میکند .
نشانه های رایج این اختلال :
۱. احساس انرژی و نشاط افراطی
۲. احساس خستگی بسیار کم
۳. خواب نا مرتب ، بی خوابی
۴. پر حرفی
۵. خود شیفتگی و خود برتر بینی
۶. عدم سازش با نظرات مخالف
۷. حواس پرتی
۸. اعتیاد به الکل و یا دارو های آرام بخش
۹. هذیان و توهم در موارد پیشرفته
۱۰. رد کردن تمام موارد بالا توسط شخص مبتلا
شروع بیماری :
این اختلال در شروع بسیار احساس خوش آیندی به فرد مبتلا و یا حتی اطرافیان وی میدهد ، بدین صورت که همگی از انرژی و سخت کوشی شخص احساس رضایت دارند و پر کاری او را تشویق میکنند . اما رفته رفته این پرکاری از حالت طبیعی خارج شده و به افراط در عمل میرسد و مبتلا را تا حدّ بی قراری ، بی خوابی و تشویش کامل میکشاند .
این افراد در ابتدا تنها پر حرف و اجتماعی به نظر میرسند اما در موارد پیشرفته ، پر حرفی آنها به بی معنی شدنِ سخنان و یا حتی هذیان گفتن (چه در بیداری ، چه در خواب ) میرسد .
شیوع بیماری :
شیوع این بیماری در حدود یک درصد است و در زن و مرد تفاوتی ندارد ، البته در اشخاصی که در والدین آنها سابقه ی این اختلال مشاهده میشود ، احتمال بروز این بیماری در آنها از ۲۵ الی ۷۵ درصد افزایش پیدا میکند .
نویسنده : ریحانه مقدم